Վաստակավոր կնոջ վաստակած բնակարանը

setREVStartSize({c: 'rev_slider_17_1',rl:[1240,1024,778,480],el:[],gw:[600],gh:[400],type:'carousel',justify:'',layout:'fullwidth',mh:"0"});if (window.RS_MODULES!==undefined && window.RS_MODULES.modules!==undefined && window.RS_MODULES.modules["revslider171"]!==undefined) {window.RS_MODULES.modules["revslider171"].once = false;window.revapi17 = undefined;if (window.RS_MODULES.checkMinimal!==undefined) window.RS_MODULES.checkMinimal()} Դավթյան Հոռոմսիման ծնվել է 1929թ.-ին երաժշտի ընտանիքում: Ծնվել եւ մեծացել է Ղուկասյան գյուղում, հենց այնտեղ էլ ստացել է միջնակարգ կրթությունը: Հայրը՝ Ստեփան Դավթյանը եղել է երաժիշտ, իսկ մայրը՝ տնային տնտեսուհի: Երկար տարիներ գյուղում բնակվելուց հետո, ընտանիքը 1944թ.-ին տեղափոխվում է Գյումրի: Գյումրիում երիտասարդ Հոռոմսիման աշխատում է Տեքստիլ գործարանում: 5 ամիս աշխատում է որպես աշակերտ, իսկ հետո մինչ 1951թ.-ը աշխատում որպես ջուլհակ: 1951թ.-ին ամուսնանում է եւ տեղափոխվում Հոկտեմբերյանի շրջանի Արմավիր գյուղ: Սակայն, անհաջող ամուսնությունը տիկ․ Հոռոմսիմային 2 տարի անց 2 երեխաների հետ ստիպում է վերադառնալ նորից Գյումրի:

ՈՐՊԵՍԶԻ ՆՐԱՆՔ ՓՐԿՎԵՆ

setREVStartSize({c: 'rev_slider_16_2',rl:[1240,1024,778,480],el:[],gw:[600],gh:[400],type:'carousel',justify:'',layout:'fullwidth',mh:"0"});if (window.RS_MODULES!==undefined && window.RS_MODULES.modules!==undefined && window.RS_MODULES.modules["revslider162"]!==undefined) {window.RS_MODULES.modules["revslider162"].once = false;window.revapi16 = undefined;if (window.RS_MODULES.checkMinimal!==undefined) window.RS_MODULES.checkMinimal()} Հաբեթնագյան Լենան ծնվել է բանվորի ընտանիքում՝ Լենինականում, 1930 թվականի ապրիլի 15-ին: Վաղ հասակում կորցրել է ծնողներին: Լենան ունեցել է երկու քույր, երեք եղբայր, ավագն Լենան էր եւ ծնողների մահից հետո ծնողական ծանր բեռը մնաց մանկահասակ Լենայի ուսերին: Խնամել է քույրերին ու եղբայրներին: Դպրոցահասակ Լենայի համար արդեն դպրոց գնալը մեծ խնդիր է դառնում: Չորրորդ դասարանը Լենայի համար վերջին դասարանն է լինում: 18 տարեկանում Լենան ընդունվում է աշխատանքի Լենինականի Տեքստիլ կոմբինատում, որպես բանվորուհի: 28 տարի աշխատելուց հետո անցնում է թոշակի:

Ճակատագրի հեգնանք

setREVStartSize({c: 'rev_slider_15_3',rl:[1240,1024,778,480],el:[],gw:[600],gh:[400],type:'carousel',justify:'',layout:'fullwidth',mh:"0"});if (window.RS_MODULES!==undefined && window.RS_MODULES.modules!==undefined && window.RS_MODULES.modules["revslider153"]!==undefined) {window.RS_MODULES.modules["revslider153"].once = false;window.revapi15 = undefined;if (window.RS_MODULES.checkMinimal!==undefined) window.RS_MODULES.checkMinimal()} Կառնուտ գյուղի Հարությունյանների բազմազավակ ընտանիքի դուստր Հարությունյան Սոֆիկը ծնվել է 1948թ.-ի օգոստոսի 31-ին, այդ դժվարին ետպատերազմյա ստալինյան տարիներին, այն տարի, երբ հայտնի անգլիացի գրող, լրագրող Ջորջ Օրվելը գրեց «1984» վեպը, որում նա ծաղրում է ստալինիզմը եւ ներկայացնում ամբողջատիրական ռեժիմների պայմաններում անհատականության ոչնչացման գործընթացը։ Ով մտածեր, որ 1988-ին Սոֆիկի կյանքըն լիոին կփոխվի։ Սոֆիկը ունեցել է 2 քույր, 1 եղբայր: Վաղ տարիքում կորցրել է մորը, իսկ հայրը մնալով միայնակ՝ երեխաների հետ, նորից ամուսնացել է, որպեսզի կարողանա աշխատել: Հոր երկրորդ ամուսնությունից էլ Սոֆիկը նորից քույրեր ու եղբայրներ է ունեցել:

Տիկին Կատյա Պիջոյան Ավերիչ երկրաշարժի ավերիչ հետեւանքները

setREVStartSize({c: 'rev_slider_14_4',rl:[1240,1024,778,480],el:[],gw:[600],gh:[400],type:'carousel',justify:'',layout:'fullwidth',mh:"0"});if (window.RS_MODULES!==undefined && window.RS_MODULES.modules!==undefined && window.RS_MODULES.modules["revslider144"]!==undefined) {window.RS_MODULES.modules["revslider144"].once = false;window.revapi14 = undefined;if (window.RS_MODULES.checkMinimal!==undefined) window.RS_MODULES.checkMinimal()} 1988թ-ի երկրաշարժը շատերին է թողել անտուն, մյուսներից՝ խլել հարազատներին, որոշներին էլ՝ խնայել: Երկրաշարժից տուժված մի կին էլ 66-ամյա գյումրեցի տիկին Կատյա Պիջոյանն է: Նախնական կրթությունը ստացել է Գյումրու 9-րդ դպրոցում, որտեղ հաճախել է մինչեւ 8-րդ դասարան: Այնուհետեւ աշխատել է Գյումրու գուլպայի գործարանում, երկու տարի աշխատել է որպես աշակերտ, իսկ 1970թ.-ին դարձել բանվորուհի: Աշխատելու տարիներին ամուսնացել է, ունեցել 3 երեխա՝ երկու տղա եւ մեկ աղջիկ: Ամուսինը նույնպես եղել է Գյումրիից, աշխատել հանապազօրյա հաց վաստակել ընտանիքը պահելու համար: Ապրել են, համակերպված իրենց առօրյա աշխատանքին,

Սեդա Արշակունի՝ Աքսորված փախստականը

setREVStartSize({c: 'rev_slider_13_5',rl:[1240,1024,778,480],el:[],gw:[600],gh:[400],type:'carousel',justify:'',layout:'fullwidth',mh:"0"});if (window.RS_MODULES!==undefined && window.RS_MODULES.modules!==undefined && window.RS_MODULES.modules["revslider135"]!==undefined) {window.RS_MODULES.modules["revslider135"].once = false;window.revapi13 = undefined;if (window.RS_MODULES.checkMinimal!==undefined) window.RS_MODULES.checkMinimal()} Արշակունի Սեդան ծնվել է 1927թ.-ի հունվարի 24-ին Գյումրի քաղաքում: Հայրը ծնունդով Ղարսից էր, արհեստավոր, մայրը գյումրեցի՝ տնային տնտեսուհի: 1918թ.-ին Կարսից Սեդայի հայրը ընտանիքի հետ միասին փախել են Հայաստան, եկել են Գյումրի, որտեղ էլ հանդիպել է ապագա կնոջը՝ Սեդայի մորը: «Մեծ ցավով է հայրս թողել հայրենի Կարսը, միակ երազանքն ետ գնալն ու Կարսում ապրելն է եղել, ինձ միշտ ասում էր, «Եթե մահանամ, գերեզմանիս հողից մի քիչ կտանեք Կարս», պատմում է Սեդա տատիկը: Այդպես էլ չի իրականացել արհեստավոր մարդու երազանքը՝ Կարս գնալու եւ մշտապես նորից բնակվելու։ Մի օր էլ,