Հաբեթնագյան Լենան ծնվել է բանվորի ընտանիքում՝ Լենինականում, 1930 թվականի ապրիլի 15-ին:

Վաղ հասակում կորցրել է ծնողներին: Լենան ունեցել է երկու քույր, երեք եղբայր, ավագն Լենան էր եւ ծնողների մահից հետո ծնողական ծանր բեռը մնաց մանկահասակ Լենայի ուսերին: Խնամել է քույրերին ու եղբայրներին: Դպրոցահասակ Լենայի համար արդեն դպրոց գնալը մեծ խնդիր է դառնում: Չորրորդ դասարանը Լենայի համար վերջին դասարանն է լինում: 18 տարեկանում Լենան ընդունվում է աշխատանքի Լենինականի Տեքստիլ կոմբինատում, որպես բանվորուհի: 28 տարի աշխատելուց հետո անցնում է թոշակի:

Կառնուտ գյուղի Հարությունյանների բազմազավակ ընտանիքի դուստր Հարությունյան Սոֆիկը ծնվել է 1948թ.-ի օգոստոսի 31-ին, այդ դժվարին ետպատերազմյա ստալինյան տարիներին, այն տարի, երբ հայտնի անգլիացի գրող, լրագրող Ջորջ Օրվելը գրեց «1984» վեպը, որում նա ծաղրում է ստալինիզմը եւ ներկայացնում ամբողջատիրական ռեժիմների պայմաններում անհատականության ոչնչացման գործընթացը։ Ով մտածեր, որ 1988-ին Սոֆիկի կյանքըն լիոին կփոխվի։

Սոֆիկը ունեցել է 2 քույր, 1 եղբայր: Վաղ տարիքում կորցրել է մորը, իսկ հայրը մնալով միայնակ՝ երեխաների հետ, նորից ամուսնացել է, որպեսզի կարողանա աշխատել: Հոր երկրորդ ամուսնությունից էլ Սոֆիկը նորից քույրեր ու եղբայրներ է ունեցել:

1988թ-ի երկրաշարժը շատերին է թողել անտուն, մյուսներից՝ խլել հարազատներին, որոշներին էլ՝ խնայել: Երկրաշարժից տուժված մի կին էլ 66-ամյա գյումրեցի տիկին Կատյա Պիջոյանն է: Նախնական կրթությունը ստացել է Գյումրու 9-րդ դպրոցում, որտեղ հաճախել է մինչեւ 8-րդ դասարան: Այնուհետեւ աշխատել է Գյումրու գուլպայի գործարանում, երկու տարի աշխատել է որպես աշակերտ, իսկ 1970թ.-ին դարձել բանվորուհի: Աշխատելու տարիներին ամուսնացել է, ունեցել 3 երեխա՝ երկու տղա եւ մեկ աղջիկ: Ամուսինը նույնպես եղել է Գյումրիից, աշխատել հանապազօրյա հաց վաստակել ընտանիքը պահելու համար: Ապրել են, համակերպված իրենց առօրյա աշխատանքին,