Տիկին Զվարթ Նաջարյանը «Հայկական Կարիտաս» բարեսիրական ՀԿ-ի նախաձեռնող հիմնադիրն է, խորհրդատուն եւ Խորհրդի անդամը:

Հայաստանում Կարիտասի գրասենյակի ստեղծման գործնական աշխատանքները սկսվեցին 1993թ-ին Կաթողիկէ օգնության ծառայություններ (CRS/ԿՕԾ) կազմակերպության կողմից, երբ Լիբանանում փակվեց նրանց գրասենյակը, որտեղ գրասենյակի տնօրեն տիկ. Նաջարյանը ԿՕԾ-ի կողմից նշանակվեց խորհրդատու / Հայաստանում Կարիտասի գրասենյակի ստեղծման դասընթացավար:

1994 թ. հոկտեմբերի 6-ին տիկ. Նաջարյանը եւ պրն. Ռոբերտ Քվինլանը Ժնեւի ԿՕԾ–ից այցելեցին Հայ կաթողիկէ առաջնորդարանը Գյումրիում՝ իմանալու Հայ Կաթողիկէ եկեղեցու պատրաստակամության աստիճանը ինչպես Կարիտասի ստեղծման, այնպես էլ օգնության եւ զարգացման գործունեության մեջ ներգրավվելու, ԿՕԾ-ից ստացված տեխնիկական օժանդակությունը, օգտագործելու ապագա ռեսուրսներ ` խթանելու աղքատների եւ տուժած բնակչության բարօրությունը այնպես, որ կարիքը, այլ ոչ թե դավանանքը դառնա օժանդակության տրամադրման միակ որոշիչը: Հյուսիսային Հայաստանում՝ Գյումրիում տեղակայված Հայ Կաթողիկէ առաջնորդարանը, որը գլխավորում էր Արքեպիսկոպոս Ներսես Տեր Ներսիսյանը եւ տեղապահ, Հայր Նշան Կարա Կեհեյանը, շնորհակալություն հայտնեցին նրա ջանքերի համար եւ խոստացան աջակցել: Այսպիսով, հիմք ընդունելով տիկ. Նաջարյանի եւ պրն. Քվինլանի զեկույցը, 1995 թ. մարտին, Կիպրոսում տեղի ունեցավ ԿՕԾ-ի կողմից կազմակերպված հատուկ հանդիպում, որտեղ հաստատեց «Հայկական Կարիտաս» -ի ստեղծումը: Եվ տիկ. Նաջարյանը լիազորվեց իրականացնելու ծրագիրը:

Առաջին երկու աշխատողները եղել են պրն. Գագիկ Տարասյանը եւ Սամվել Գեւորգյանը, ովքեր մեկնեցին Լիբանան մասնակցելու տիկ. Նաջարյանի կողմից նախապատրաստված եւ իրականացված աշխատաժողովին, այնուհետ գնացին Կահիրե՝ մասնակցելու ԿՕԾ / Մերձավոր Արեւելքի եւ Հյուսիսային Աֆրիկայի Կարիտասի կառավարման նիստերին:

Այսպիսով, Կարիտասի գրասենյակը Հայաստանում կյանքի կոչվեց: 1995թ. մայիսին Գյումրիում Հայ Կաթողիկ՝ Եկեղեցին հիմնադրեց Կարիտասի գրասենյակը: Հովվական խորհուրդը դիմեց Միջազգային Կարիտասին` խնդրելով հաստատել այդ նախաձեռնությունը եւ «Հայկական Կարիտաս»-ն ընդունվեց Կարիտասի համաշխարհային ընտանիք, որպես համագործակից անդամ:

1996 թ. տիկ. Զվարթ Նաջարյանը որպես անդամ Տնօրենների Խորհրդի, կազմված Նախագահից եւ վեց անդամներից, մշակեց կազմակերպության ռազմավարությունը եւ վերահսկեց դրա իրագործումը: Եկեղեցու ներկայացուցիչների համաձայնությամբ պատրաստվեց «Հայկական Կարիտաս»-ի պաշտոնական գրանցման համար անհրաժեշտ բոլոր փաստաթղթերը եւ այդպիսով 1997 թվականին Հայաստանի արդարադատության նախարարության կողմից կազմակերպությունը պաշտոնապես ճանաչվեց որպես տեղական հասարակական կազմակերպություն: 1999 թվականից «Հայկական Կարիտասը» դարձավ Միջազգային Կարիտասի լիիրավ անդամ: Այն նաեւ հանդիսանում է Կարիտաս Եվրոպայի եւ ICMC-ի (Միջազգային կաթողիկէ միգրացիոն խորհուրդ) անդամագրված անդամ:

1998թ-ի հունվարին ընտրվեց «Հայկական Կարիտաս»-ի Տնօրենների խորհուրդը՝ համայնքային զարգացման ծրագրերի իրականացումը սկսելու համար: Այնուամենայնիվ, կազմակերպության ծրագրային բազայի դիվերսիֆիկացման համար անհրաժեշտ է ամրապնդել ինստիտուցիոնալ կարողությունները: Դա ձեռք բերվեց ԿՕԾ- ի աջակցությամբ, որտեղ տիկ. Նաջարյանը միջազգային խորհրդատու էր: Տիկ. Նաջարյանի գիտելիքներն ու հետեւողական ջանքերը ձեւավորեցին «Հայկական Կարիտաս»-ի ապագան:

Այդ ժամանակից ի վեր «Հայկական Կարիտաս»-ն ընդլայնեց իր մարդասիրական եւ զարգացման գործունեությունը երկրի այլ շրջաններում` Շիրակի մարզից բացի ընդգրկելով Լոռու, Գեղարքունիքի, Արարատի մարզերը եւ Երեւան քաղաքը:

Այսօր «Հայկական Կարիտաս»-ն ունի ամուր ինստիտուցիոնալ բազա՝ հստակ սահմանված առաքելությամբ եւ ռազմավարությամբ: Ամենակարեւորը, այն պահպանում է աճի հզոր ներուժ, իր շահառուներին ավելի մեծ ծավալով ծառայել կարողանալու համար: «Հայկական Կարիտաս» -ի հետ լինելու 22 տարի իր լինելու ընթացքում տիկ. Նաջարյանը սկսել եւ վերահսկել է բազմաթիվ ծրագրեր, որոնք ուղղված են վերջ դնելու աղքատությանը եւ սոցիալական խոցելիությանը: Բարեգործական աշխատանքը շատ գոհունակություն է բերում, եւ դրանցից ոչ պակաս կարեւորն է անձնակազմ հավագելը եւ գնահատելը, ով աջակցություն է ցուցաբերում մշտապես տառապյալներին: Տիկ. Նաջարյանը, ունենալով կառավարման, հաշվապահական հաշվառման, ABC Short Hand դիպլոմներ՝ վերապատրաստվել է խորհրդատվական ծրագրերի կառավարում/զարգացում, համայնքների ներգրավվածություն, դրամահավաքի, աշխատակազմի զարգացման ու ռեսուրսների տեղաբաշխման ոլորտներում:

Հայազգի տիկ. Նաջարյանը հավատում է ուժեղ աշխատանքային էթիկային, նվիրվածությանը, դիզայնի նրբագեղությանը, կատարմանը եւ համագործակցությանը: Գերազանցությունը ու ձեռքբերումները դարձել են հիմք աշխարհում հանդես գալու համար: Այսպիսով, Լիբանանի Հ.Բ.Ը.Մ.-ի Դարուհի Յովակիմեան աղջիկների վարժարանը, որին հաջորդում է Ֆրանսիայի Ecole Pigier ակադեմիայի ասպիրանտուրան, այնուհետեւ Լոնդոնի Կրթության եւ մանկան հոգեբանության եւ մանկապարտեզի կառավարում ընդհանուր վկայագիրը: Նոր գաղափարների շարունակական ձգտումը եւ ուսման լավագույն փորձը լավ կիրառվեց Լիբանանի Գեւորգ Հարբոյանի միջնակարգ դպրոցի Հայ կաթողիկէ պատրիարքարանի տնօրենի կարիերայում:

Իր կարիերայի ընթացքում տիկ. Նաջարյանը իր ձեռքբերումների եւ աշխատանքի համար արժանացել է մի շարք պարգեւների, այդ թվում`«Երուսաղեմի խաչ» Լիբանանի Հունական Կաթողիկէ պատրիարքից, Մխիթարյան միաբանության խաչ (Լիբանան), Սուրբ Մեսրոպ Մաշտոցի շքանշան Հայ կաթողիկէ եկեղեցու Պատրիարքից, Հայկական բարեգործական ընդհանուր միության (ՀԲԸՄ) վկայագիր, «Ջինիշյան հիշատակի հիմնադրամն»-ի (ՋՀՀ) 50-ամյակի գնահատական եւ ՀՀ սփյուռքի նախարարության ոսկե մեդալ:

Ինչպես նշեց տիկ. Նաջարյանը իր 2017 թվականի հունիսի 30-ի ելույթում ՀՀ սփյուռքի նախարարությում. «Այս մեդալը ոչ միայն պատվավոր է, այլ նաեւ խրախուսական, ինչպես նաեւ շարժառիթ է հանդիսանում շարունակելու իմ խոնարհ, բայց բավական մեծ ծառայությունը իմ ազգին եւ հայրենիքին»:

Տիկ. Նաջարյանը լայնորեն ներգրավված էր Կամավոր գործունեության մեջ`որպես Հայկական կրթական բարեգործական միության նախագահ, Ջինիշյան հիշատակի ծրագրի նախագահ եւ Լիբանանի կառավարության փոխնախագահ: Հայոց Ցեղասպանության 100-ամյա տարեգրության կոմիտեի անդամ է, որը ղեկավարում է Հայ կաթողիկէ Պատրիարքը: Հայ Կաթողիկէ պատրիարքարանի դպրոցի խորհրդի անդամ է, Կիլիկիայի հայերի կաթողիկէ պատրիարք Գրիգոր Պետրոս XX- ի գլխավորությամբ:

Ամուսնացած է հայտնի լրագրող Սարգիս Նաջարյանի հետ:

Իր ազատ ժամանակ տիկ. Նաջիջանյանը զբաղվում է ընթերցանությամբ, պատրաստում է խոհանոցում եւ խնամում իր թոռներին: